جهان مدرن

درختانی که برخی‌شان ممکن بود تا 91 سال عمر داشته باشند، مکرر بر زمین افتادند تا اعتراضات فراوانی نسبت به این اتفاق در شهری که مملو از حامیان محیط زیست است، شکل بگیرد. مدتی بود، نقدها در این باره کاهش یافته بود که یک اتفاق تازه، بار دیگر این واقعه را زنده کرد.

قطع درخت‌های خیابان ولی عصر به عنوان بخش مهمی از ریه های تهران و یکی از زیبایی ‌های منحصر به فرد طولانی ترین خیابان ایران و خاورمیانه، مدت ها است که خبرساز شده و حتی برخی رسانه های خارجی بر این واقعه تمرکز کرده اند. گاردین در گزارشی مصور به مقوله قطع درختان طولانی‌ترین خیابان کشور و حتی خاورمیانه، خیابان ولیعصر (عج) تهران پرداخته که گاه بابت پروژه‌های عمرانی قطع ‌و گاه توسط کسبه برای دید بهتر مغازه‌هایشان قربانی می‌شوند.
شهرداری تهران نیز تلاش کرد با ارائه توضیحاتی و کاشت نهال‌هایی در برخی نقاط، اعتراض فعالان محیط زیست را کاهش دهد اما نه توضیحات مسئولان فایده ای داشت و نه کاشت این درخت‌ها که دهه ها طول می‌کشد تا جای درختان پیشین را بگیرد، توانست اعتراض ها را به پایان برساند.
اینچنین بود که بر روی تنه های بریده، صفحه های آهنی نصب شد تا از نظرها پنهان شود و ظاهراً تا حدودی در این زمینه موفق شدند اما دریغا که دست بالای دست بسیار است. در روزهای اخیر از خیابان ولی عصر به ویژه حدفاصل طالقانی تا زرتشت که عبور کرده باشید، با اتفاق تازه ای نزدیک کنده های بریده این درخت‌ها مواجه می‌شوید.
گروهی از فعالان محیط زیست کنار نقاطی که درخت بریده شده بود، با رنگ سفید خطوطی را بر روی زمین ترسیم کرده بودند. این خطوط یادآور همان خطوطی است که دور اجساد کشیده می‌شود. تشبیه جالبی که مرگ طبیعت را برابر با مرگ آدمیان می سازد و بریدن تنه هر درخت قطور را با قتل یک انسان بالغ مشابه سازی کرده است و البته شاید تعبیر چندان اشتباهی برای شهری با وارونگی مکرر هوا و روزهای تماماً ناسالم نباشد.
هنوز مشخص نیست چه گروهی و با چه هدفی دست به این اقدام زده اند اما در هر حال آنچه در کنار کنده های درختان ولی عصر نقش بسته، در نوع خود ابتکار تازه ای بود که هنوز واکنشی در پی نداشته و البته شاید در آینده نیز نداشته باشد.