عدس از نظر طب قدیم ایران معتدل و خشک است و مانند دیگر گیاهان پوست و دانه آن دارای اثرات متضاد یکدیگر می‌باشد. یعنی پوست عدس گرم و خود عدس قابض است. به عبارت دیگر پوست آن ملین و مغز آن ضد اسهال می‌باشد. عدس یک غذای کامل است و انرژی لازم را برای کارهای بدنی برای انسان تامین می‌کند
به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران ساری ،
· عدس زیاد کننده ترشحات شیر است و مادران شیرده حتما باید از آن استفاده کنند
· عدس را روی پوست ملتهب بگذارید التهاب را برطرف می‌کند
· برای درمان زخمهای دهان و گلو و دیفتری عدس را پخته و آب آنرا غرغره کنید
· برای تقویت معده و برطرف کردن گاز معده عدس پخته را با سرکه میل کنید
· آش عدس با روغن بادام برای دوران نقاهت بهترین غذاست
· پماد در عدس با سرکه برای ترک دست و پا که به علت سرما عارض شده سودمند است
· عدس را می‌توان به عنوان مسهل هم مصرف کرد چون دارای لعاب زیادی است که در درمان ناراحتیهای روده نیز موثر است
· عدس پخته را به عنوان مرهم برای زخم نیز می‌توان بکار برد
عدس با تمام مزایایی که دارد نباید زیاد مصرف شود زیرا اولا دیر هضم است و تولید نفخ می‌کند ثانیا قابض است و جریان خون را در رگها آهسته می‌کند. البته می‌توان برای جلوگیری از این عوارض عدس را با روغن کنجد و یا روغن بادام و با سرکه خورد. ضمنا عدس به علت داشتن میکروپروتئین برای افرادی که ناراحتی کلیه دارند، زیانبخش است/
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
